Dünya, özellikle kuzey yarımkürede, uzaya gittikçe daha az güneş ışığını yansıtıyor. Mevcut NASA verilerinin gösterdiği gibi, son 20 yıldaki düşüş açıkça ölçülebilir.
NASA'nın Langley Araştırma Merkezi'nden Dr. Norman G. Loeb liderliğindeki bir araştırma ekibi, dünyanın ne kadar parlak enerjiyi uzaya yansıttığını araştırdı. Bunu yapmak için, güneş radyasyonu, albedo ve radyasyon dengesi değerleri de dahil olmak üzere son 24 yıldan itibaren uydu verilerini analiz ettiler.
Sonuç? 2001'den bu yana, hem kuzey hem de güney yarımküreler daha karanlık hale geldi ve şimdi daha az güneş ışığını yansıtıyor.
Radyasyon emilimi, on yılda metrekare başına toplam 0.83 watt artmıştır. Kuzey yarımküre özellikle etkilenir ve metrekare başına ek 0.34 watt emilir. Her ne kadar bu fazlalıkların bir kısmı hava ve okyanus akımları ile dengelenmesine rağmen, on yılda metrekare başına 0.21 watt'lık net bir artış kalır.
Daha önceki çalışmalar, bu tür akımların Kuzey ve Güney arasındaki dengesizliği büyük ölçüde eşitlediğini, ancak mevcut ölçümlerin artık bu dengenin giderek daha fazla bozulduğunu göstermektedir.
Azaltılmış yansıma için çeşitli faktörler
- Daralmış buz: Kuzey Kutbu'nda kar ve buz alanları geriliyor ve daha koyu yüzeyler daha fazla enerji emiyor.
- Aerosoller ve bulutlar: Avrupa, Çin ve ABD'de hava kirliliği azaldı. Daha az asılı parçacık daha az bulut oluşumu ve dolayısıyla daha az yansıyan radyasyon anlamına gelir.
- Güney Yarımküre Etkileri: Bushfires ve Hunga Tonga'nın volkanik patlaması, kısa vadede yansımayı arttıran, ancak uzun vadede yeterli olmayan ekstra aerosoller yayınladı.
Küresel iklimler için sonuçlar
Yansıtmadaki değişim, bulutlar ve okyanus akıntıları gibi eşitleme mekanizmalarının artık tam olarak etkili olmadığını göstermektedir. Bu, dünyanın, özellikle Kuzey Yarımküre'nin uzun vadede daha fazla enerji depoladığı anlamına gelir. Avrupa ve Kuzey Amerika gibi bölgeler için bu ek ısınma anlamına gelebilir.
Çalışma, bu değişiklikleri iklim modellerine dahil etmenin ne kadar önemli olduğunu vurgulamaktadır. Küresel sistemin uzun vadede kendini yeniden dengeleyip yeniden dengeleyeceği veya simetri kırılmasının devam edip etmeyeceği görülmeye devam ediyor, ancak bu küresel iklimlerin geleceği için çok önemli bir soru.
Bu makale başlangıçta kardeş yayınımızda PC-Welt'de yayınlandı ve Almanca tercüme edildi ve yerelleştirildi.
Bir yanıt yazın