THE Dünyanın en büyük dört vergi cenneti Monako Prensliği, Lüksemburg Büyük Dükalığı, Lihtenştayn ve Kanal Adaları'dır. İngiliz Kanalı'nda bulunanlar. Bu kara listede Avrupa dışındaki tek vergi cenneti beşinci sırada yer alıyor: Bermuda. Bu, CGIA araştırma ofisi tarafından bildirildi.
Yarımadada faaliyet gösteren süper zengin İtalyanlar ve çok uluslu şirketler, özellikle Monte Carlo ve Lüksemburg'da mevcut. İster bireyler ister şirketler olsun, birçok İtalyan vergi mükellefi özellikle Monte Carlo ve Lüksemburg'a taşındı. Hatta 8 bine yakın yurttaşımız, sıfır gelir ve emlak vergisi nedeniyle ikametlerini Monako Prensliği'ne devretmeye karar verdi. Bunların arasında büyük girişimciler, sporcular ve eğlence dünyasının ünlüleri var.
Ancak Lüksemburg'da altı kadar İtalyan bankası, elliye yakın yatırım fonu, çeşitli sigorta kurumları ve bölgemizde faaliyet gösteren çok sayıda İtalyan ve yabancı çokuluslu şirket bulabilirsiniz. Yurt dışında yaşayan süper zenginlerin, dünyanın dört bir yanındaki vergi cennetlerine sığınan çokuluslu şirketlerin ve büyük sanayi gruplarının sınır ötesi manevraları sayesinde, her yıl yaklaşık 10 milyar avronun İtalyan hazinesinden 'kaçtığı' tahmin ediliyor.
Büyük şirketlere uyumlu vergi politikaları uygulayan ülkelere karşı koymak amacıyla küresel asgari vergi (GMT) 2024 yılında yürürlüğe girdi. Temsilciler Meclisi Bütçe Servisi tarafından düzenlenen dosyaya göre, bu verginin tek başına uygulanmasından beklenen gelir Çok uluslu şirketlerde yüzde 15 oranı çok sınırlı olacak. Hazinemizin 2025'te 381,3 milyon euro, 2026'da 427,9, 2027'de ise 432,5 milyon euro tahsil edeceği tahmin ediliyor. Belgenin gelirleri tahmin ettiği son yıl olan 2033'te bu rakamın 500 milyon avroya yakın olması bekleniyor.
Geçen yıl GMT 19 AB ülkesini etkiledi: Ancak İspanya ve Polonya bu yıldan itibaren uygulamayı uygulayacak; Estonya, Letonya, Litvanya ve Malta ise 2030 yılına kadar uzatma aldı. Son olarak Kıbrıs ve Portekiz de bu talebe yanıt vermeye çağrıldı. Brüksel'den kendilerine resmi bir bildirim mektubu gönderen. AB'de faaliyet gösteren büyük holding şirketlerinin, en azından önümüzdeki beş/altı yıl boyunca kârlarının bir kısmını, vergilendirmenin çok avantajlı olmaya devam ettiği bazı üye ülkelere aktarma olasılığının hala mevcut olduğu açıkça görülüyor.
İtalya'daki 17,6 milyondan fazla işçiyle karşılaştırıldığında, çokuluslu şirketlerde (yabancı ya da İtalyan) istihdam edilenlerin sayısı 3,5 milyondur, bu da toplamın yüzde 20'sine eşittir. Bölgesel düzeyde, toplam bölgesel istihdamın bu payı Emilia Romagna'da yüzde 24,4'e, Friuli Venezia Giulia'da yüzde 25,1'e, Piedmont'ta yüzde 25,3'e ve Lombardiya'da yüzde 27'ye yükseliyor. Ancak cirodan bahsedecek olursak, ülkenin tüm üretim sisteminin yıllık rakamı 4 milyar 322 milyar avro, büyük şirketlerin payı ise 1 milyar 975 milyar avro.
Bu, ülkedeki özel şirketlerin ürettiği cironun neredeyse yarısının, daha doğrusu %45,7'sinin, çok uluslu şirketlerimize veya İtalya'da faaliyet gösteren yan şirketleri olan yabancı şirketlere atfedilebileceği anlamına geliyor. Bölgesel bazda bu rakam Friuli Venezia Giulia'da yüzde 49,8'e, Liguria'da yüzde 51,8'e, Lombardiya'da yüzde 52,6'ya ve hatta Lazio'da yüzde 66,9'a çıkıyor.
Bir yanıt yazın