Yapay zekanın birkaç yıldır görüntü işleme üzerinde belirleyici bir etkisi olmuştur. Basit akıllı telefonlar bile bir görüntüdeki rahatsız edici nesneleri başparmağın dokunuşuyla kırpabilir veya rötuşlayabilir. Photoshop veya Lightroom gibi profesyonel görüntü düzenleme programları bundan daha da fazla yararlanır.
Photoshop geliştiricileri, kırpma tekniklerini sinir ağlarıyla eğitti ve bunları nesilden nesile geliştirdi. Son “eğitim döngüsü”, saçı desen seçiminde mükemmelleştirmekle ilgiliydi; bu, onlarca yıl sonra artık tek tıklamayla saçı serbest bırakmanıza olanak tanıyor. Yapay zeka burada iyileştirme sağlıyor ama ancak dolaylı olarak devreye giriyor. Mevcut algoritmaları bir güncellemeden diğerine kademeli olarak geliştirmek için kullanılır.
Birçok rötuş aracı ve özelliği aynı derecede hızlı ilerleme kaydediyor. İçerik bazlı hesaplamalar şaşırtıcı sonuçlara yol açıyor. Geliştirme, kopya damgasıyla başlar, (alan) onarımıyla devam eder ve içerik tabanlı araçlar ve dolgularla sona erer. Bu, bu bilgi işlem araçlarının yalnızca günümüzde mümkün olan artan bilgi işlem gücünden değil, aynı zamanda bunun sonucunda ortaya çıkan yoğun makine öğrenimi eğitim kurslarından da nasıl yararlandığını gösteriyor.
Bir yanıt yazın