TORONTO — Blake Treinen Çarşamba gecesi Dünya Serisinin 5. Oyununun dokuzuncu vuruşuna girer girmez Clayton Kershaw gardını düşürdü ve etrafına bakmaya başladı.
Önceki üç saat boyunca, geleceğin Onur Listesi atıcısı oyuna kilitlenmiş, arenanın dışından potansiyel bir rahatlama görünümüne zihinsel olarak hazırlanıyordu.
Ancak bu gerçekleşmeyince, 37 yaşındaki Kershaw kendini rahat bıraktı, Chavez Ravine'de bir Ekim gecesi sahnesini çekti ve Dodger Stadyumu'ndaki son maçının son anlarının tadını çıkardı.
Geçen ay bu sezon sonunda emekli olacağını açıklayan Kershaw, “'Bu, oradaki son maçınız' gibi tuhaf bir düşünce” dedi. “Üzücü bir düşünce de değil. Dürüst olmak gerekirse sadece minnettar bir düşünce. Tıpkı 'Dostum, burada çok güzel zamanlar geçirdik' gibi.”
Bu Dünya Serisinin 6. ve 7. Oyunlarını kazansanız da kaybetseniz de, Kershaw'ın genel kariyeri bu hafta sonu Toronto'daki Rogers Center'da sona erecek. Ancak Çarşamba gecesi, ünlü MLB kariyerinin 18 sezonu boyunca evi olarak gördüğü basketbol sahasının defterini kapattı.
Dodger Stadyumu, Kershaw'ın Mayıs 2008'de büyük ligdeki ilk maçına çıktığı yer; büyük bir eğri topu ve sessiz tavrıyla merakla beklenen solak bir adaydı. Üç Cy Young Ödülü, 2014 Ulusal Lig MVP ödülü ve canlı top çağında 1.000 vuruşla atıcılar arasında en iyisi olan 2.53 ERA kariyerini kazanarak, takip eden yaklaşık yirmi yıl boyunca yıldızlığa yükselişine sahne oldu.
2014'teki gol atamayan oyuncu ve bu yılın başlarındaki 3.000'inci vuruşu da dahil olmak üzere, kariyerinin en belirleyici anlarından bazılarını burada yaşadı. Aynı zamanda Ekim ayında tekrar tekrar yaşadığı hayal kırıklıkları da burada yaşandı; bunların hiçbiri, 2019 Ulusal Lig Ligi Serisinin 5. Maçında pes ettiği arka arkaya ev koşularından daha büyük değildi.
Başka bir deyişle, burası Kershaw'ın her zaman eviydi; her gün, her yıl, her mevsimde geri döneceği yerdi; inişler ve çıkışlar, ağrılar ve acılar, başarılar veya başarısızlıklar ne olursa olsun.
Çarşamba günkü maçtan sonra bağlantılı tünel yerine sahayı geçerek kulüp binasına dönmeyi seçen Kershaw, “Oyun bittiğinde bunu düşünmeye başladım” dedi. “'Dostum, bu şeyin üzerinden bir kez daha geçsem iyi olur' diye düşündüm.”
Yaklaşık bir saat sonra Kershaw, eşi Ellen'ın hazırlıksız bir toplantısına katılarak sahada biraz daha oyalandı; dört çocukları; ve evindeki son maçına katılan diğer aile ve arkadaşlar.
Kershaw, “Ellen az önce mesaj attı ve 'Hey, büyük bir ekibimiz var' dedi” dedi. “Ben de 'Pekala, sahaya git. Hızlı bir şekilde duş almaya çalışacağım, böylece takılabiliriz' dedim.”
Televizyon kameraları, çocukları üslerde koşarken, uçan bir insansız hava aracına beyzbol topları atmaya çalışırken ve yıllar içinde kendi kişisel çocukluk oyun alanı haline gelen bir elmasın tadını çıkarırken Kershaw'ı gülerken yakaladı.
Bir noktada Kershaw, Dodger Stadyumu saha ekibiyle birlikte bir fotoğraf için poz verdi; stadyumdaki 228 kariyerinin tamamı boyunca bakım yaptıkları bir tümseğin üzerinde duruyordu.
Kershaw, “Dürüst olmak gerekirse muhteşemdi” dedi. “Bunu yapmanın mükemmel yoluydu. Herkes orada olsun, etrafta koşuştursun… Plansızdı, istemsizdi ama harika bir anıydı.”
Kershaw elbette önümüzdeki hafta bir Dodger Stadyumu hatırası daha eklemeyi umuyor. Eğer takım bu hafta sonu Toronto'daki Dünya Serisinde üç maçlık ikilik farkını tersine çevirebilirse, şampiyonluk kutlaması için Chavez Ravine'e dönecek.
Aksi takdirde, çarşamba günü sahadaki maç sonrası sahnesinden, tüm kariyerindeki en büyük çıkışlardan biri için 12. turda yüklendiği üsleri mahsur bıraktığı 3. maçtaki son kariyeri Dodger Stadyumu gezisine kadar, seveceği birkaç ayrılık anı olacak.
Bu sezon sonrası Dodger Stadyumu'ndaki diğer tek maçında beş koşudan vazgeçerek, “Daha önceki son seferin aksine, bunun nasıl gittiğine çok minnettarım” diye espri yaptı. “Bunların hiçbirini planlayamazsınız. İşe yarayıp yaramayacağını kim bilebilir. Ama evet, bunu son kez gerçekleştirmek oldukça güzeldi.”
Onun da çarşamba gecesiki gecesi de öyleydi.
Bir yanıt yazın