İngiltere Maliye Şansölyesi Rachel Reeves (sağda), 29 Eylül 2025'te İngiltere'nin kuzeybatısındaki Liverpool'da düzenlenen yıllık İşçi Partisi konferansının ikinci gününde yaptığı konuşmanın ardından alkışlanan İngiltere Başbakanı Keir Starmer (solda) ile birlikte duruyor.
Oli Scarff | Afp | Getty Images
Eğer siyasi manevralar bir dans olsaydı, İşçi Partisi'nin yeni bir öğretmene ihtiyacı vardı. İngiltere Başbakanı Keir Starmer ve Maliye Bakanı Rachel Reeves dört sol ayakla vals yapıyorlar.
İlk olarak Reeves, gelir vergisini artırarak İşçi Partisi'nin manifesto taahhüdünü bozabileceğini ima etti; bu, 30 milyar sterlinlik (39,4 milyar dolar) bir kara deliği tıkamak için gerekli çerçeveye oturtulmuş cesur bir hareketti.
Daha sonra, dramatik bir dönüşle, planı tamamen terk etmiş gibi görünüyor; görünüşe göre bunun yerine daha küçük vergilerden ve donmuş eşiklerden oluşan bir “açık büfe”yi tercih ediyor.
U dönüşü ne zaman U dönüşü değildir?
Art arda iki U dönüşü: biri gelir vergisiyle ilgili, diğeri ise ülkeyi terk eden zengin Britanyalılar için sözde “çıkış vergisi”yle ilgili.
Bir isme ihtiyacı var, Parlamento koridorlarında dolaşan türden bir isme değil.
Basit bir U dönüşü yetersiz geliyor. İki U dönüşü mü? Bu bir O dönüşü mü, başladığınız yere doğru düzgün bir daire mi?
Ancak Reeves'in gidişatı o kadar da düzenli değil. Yani belki de bu bir W dönüşü: bir niyet zikzağı, siyasi harita üzerinde bir mali karalama. İleri, geri, yana doğru: kararsızlığın simgesi.
Peki basit bir mektup her şeyi kapsıyor mu? Spoiler, bu makalenin amaçları açısından: hayır, hayır öyle değil.
Reeves yalnızca gidişatı tersine çevirmekle kalmadı. Stratejisini farklı gruplar için ilmekledi, döndürdü ve tatlandırıcılarla serpti.
Bir an Thatcher'ın kararlılığını ve önemli sözlerini görüyoruz: “herkesin üzerine düşeni yapması gereken” “zor seçimler”. Bir sonraki aşamada, eşiklerin gizlice dondurulması ve kumar vergileri yerine büyük vergi artışlarının rafa kaldırıldığı, “özünde adaletin yer aldığı bir büyüme bütçesi” beklememiz söylendi.
Daha az düz bir çizgi ve daha çok spiral.
Bu da bizi gerçek metafora getiriyor: Bu bir U dönüşü, bir O dönüşü, hatta bir W dönüşü değil. Bu bir çörek dönüşü; siyasi hareketin parlak bir çemberi… bunun dışında dev bir ısırık ve ortasında bir delik var, piyasaları ve yatırımcıları kesinlikle rahatsız ediyor.
Bir yanıt yazın