Haflinger Vega
Yemek odasına bir at girerse – kısrak huzurevini ziyaret eder
Bir huzurevinde genellikle bir gün diğerinin aynısıdır. Ziyaretler çeşitlilik vaat ediyor; özellikle koridorda akrabalar yerine bir at varken.
Wega toynaklarını dikkatlice koyu laminatın üzerine yerleştiriyor. Haflinger kısrağı, Aşağı Saksonya'nın Schaumburg bölgesindeki Bückeburg'daki huzurevinin girişine adım adım giriyor. At nallarının takırdaması ilk meraklı bakışları üzerine çekiyor. Nele Plaßmeier, “Yaklaşın, çok dikkatli,” diye sesleniyor, hâlâ biraz çekingen olan bölge sakinlerine, atını ise sadece gevşek bir şekilde bir ip üzerinde sürüyor.
Çağrı işe yarıyor. Yemek odasına giderken birkaç kadın tekerlekli sandalyeleriyle atın arkasında yuvarlanıyor. “Hyggegarten” huzurevinde insanların genellikle birlikte yemek yediği yer olan personel, sıra dışı misafirler için masaları çoktan ayırmış durumda.
Yaklaşık yirmi kadın ve erkek bir daire şeklinde oturup Vega'nın gelmesini bekliyor. Birçoğu gözle görülür şekilde zayıfladı. Bazıları ifade etmekte zorluk çekiyor, demans semptomlarıyla mücadele ediyor veya sağlıkları nedeniyle kalıcı olarak tekerlekli sandalyeye bağımlı durumdalar.
“At sadece sakinlik yayıyor”
Huzurevinin sosyal hizmet sorumlusu Tanja Schal, “Sakinlerimiz Wega'nın tekrar ziyarete geleceğini bildiğinden ne kadar heyecanlı olduklarını görebiliyorsunuz” diyor. “At, insanlara anında iletilen bir sakinlik yayıyor. Bu harika.”
Kahverengi kısrak merakla etrafına bakıyor, burun deliklerini açıyor ve kendi bakış açısına bile yabancı olan çevreyi kokluyor. 23 yaşındaki at sahibi Plaßmeier, “Burada yavaş ve dikkatli hareket etmesi gerektiğini açıkça biliyor ama biz bunu uyguladık” diyor.
At sevilir ve bakım yapılır
“Bu çok güzel. Ben köyde büyüdüm, her yerde atlar vardı” diyor bir kadın ve titreyen eliyle Vega'nın boynunu okşarken yüzü gülüyor. Tekerlekli sandalyedeki bir adam, atın yan tarafını birkaç dakika fırçayla tımarladıktan sonra, “Bu bizim için gerçekten harika bir şey” yorumunu yapıyor.
Plaßmeier yavaş yavaş atı odanın içinde yönlendiriyor. Bu büyük hayvanın karşısında kimse geri adım atmıyor. Wega'ya sürekli ikramlar veriliyor ve seviliyor.
Yaklaşık 45 dakika sonra bitti, Wega yavaşça çıkışa doğru yönlendirildi. Yolda hiç tereddüt etmeden karavanına biner. Plaßmeier, “Bunun at için de stresli olmadığından emin oluyorum” diyor.
Hayvan Refahı Derneği: Hayvan refahı dikkate alınmalı
Almanya'daki diğer huzurevleri de örneğin midillilerin faydalı etkilerine güveniyor. Bonn'daki Alman Hayvanları Koruma Derneği bu tür operasyonları genel olarak olumlu değerlendiriyor. Hayvana dokunmak hastanın sağlığını iyileştirebilir. Ancak Hayvan Refahı Derneği, hayvanın refahının da dikkate alınması gerektiğini vurguluyor. Özellikle atın stres belirtileri göstermesi durumunda ziyaret durdurulmalıdır.
Komşu Porta-Westfalica'dan (Kuzey Ren-Vestfalya) gelecek vaat eden öğretmen Nele Plaßmeier, Wega'nın becerilerini geliştirmek istiyor. Özel eğitim eğitimi almak için Bielefeld'deki üniversiteye yeniden kaydolmayı planlıyor. Wega huzurevine yaptığı ziyaretlerde yaşadığı olumlu anların ardından gelecekte işini profesyonelleştirmek istiyor.
Dikkatlice planladığı görevlerden hiç para kazanmıyor. Atının kafasını okşayarak, “Benim için insanların kahkahası en güzel ödüldür” diyor.
dpa

Bir yanıt yazın