Adriana Lover çocukluk anılarını tam askeri diktatörlüğe dönüştürüyor

“Vermeden yaşayamam sınıf. Benim arzumun yeri. “Zoom'un diğer tarafında konuşan doktorlar Adriana sevgilisi. Evden, kitaplarla çevrilisonuçta ilk kurgusunu başlattığı için mutlu Öğretim, araştırma ve edebi eleştirilere adanmış bir hayat. Yirmi yıldan fazla bir süredir zihninin etrafında olan bu hikayenin bir okul evreninde geçmesi tesadüfi görünmüyor.

Okul (Tusquets), bir Donanma'nın görevlendirilmemiş memurunun yönetmeni kızının en iyi arkadaşı olan on üç kızın hikayesini anlatıyor. Her şey kendi geçmişini uyandıran zaten yetişkin bir anlatıcı tarafından anlatılıyor. Bir arka plan olarak otobiyografik ve askeri diktatörlük Bu romanda, büyük ölçüde Dámaso Centeno Okulu'na giden sevgilinin deneyimlerinden ortaya çıkıyorlar – aynı zamanda kitapta bahsedilen Charly García'nın katıldığı.

Yabancı mimarileri incelerken çok fazla zaman sonra, tam olarak, tam olarak, Onun için makale ve eleştiri aynı şekilde inşa edilmiştir. Büyük öğretmenlerini iddia etmek Molloy, Piglia ve Sarlo. İkincisi, bu diyalogda telaffuz edilecektir, ancak bunun konuşmanın ana ekseni olması beklenmese de. Ondan sonra üzgünüm duyar Sevgili arkadaşı ve öğretmeni, özel hayatına bağlı nedenlerle medyanın dikkatini çekti ve işine değil. “Bence Beatriz tüm bunlar için üzülür,” diye çıkarıyor.

Hızlı görünümlü birkaç kitap hazırlarken (biri Montevideo'nun büyük sitesinde, kritik bir baskısı Büyük Ordu'da Kampanya Sarmiento'dan ve dosyasını organize etmekten sorumlu olan Sylvia Molloy hakkında iki kişi) ile konuştu. Zurna İlk romanının kökeni, zevkleri, etkileri ve iletişim kurma, piglia, eleştiri ve kurgu olarak yorumlanması hakkında. “Makale bir edebiyat türüdür ve aynı kurgu prosedürleriyle tasarlanmıştır.”

– Nasıl ortaya çıktı Okul?

– En az yirmi yıl boyunca fikre döndüm ama paradoksal olarak, aynı zamanda daha hızlı yazdığım kitaptı. Orada bir şey olabileceğine karar verdikten sonra, bir aydan biraz daha kısa bir sürede yazdım. Açıkçası bu hikayenin olasılığı etrafındaydım ama kitaptan önce gelebileceğim görünüşe rağmen, yazarken sahip olduğumu biliyordum. Bir şekilde aşılamayan kaçınılmaz bir otobiyografik referans var, ancak bana olanların bir hikayenin veya metnin varlığını garanti etmediğine inanıyorum.

– Bu kurgu eleştirisi nasıldı?

–Piglia, Sylvia Molloy ve Pauls ile birlikte modellerimden biri. Bazı durumlarda öğretmenlerim ve arkadaşlarım olma servetim vardı. Bana eleştirinin kurgu iştiraki olmadığını öğrettiler. Bazen nesneyi yazma açısından bile aşabilirim. Beatriz Sarlo bile, değil mi? Bir kurgu yazarı olmadığını, ancak kısa bir makale olarak, her ikisi de çok az olan, bir bölümü hakkında belirli kilometre taşları olduğunu Facundo Sarmiento – Şiddetli Villafañe – bu harika, yazma arzusunu ortaya çıkardığı harika. Biraz içgözlemle çok çalıştım. Bir şekilde yazımın iki kat gözetimini askıya almak, kaçınmak, metni bir eleştirmen olarak düşünmek zorunda kaldım ama bunu bu metnin inşaat şirketi olarak düşündüm. Bu, eleştirinin ne söyleyebileceğini zaten tahmin ettiğim şekilde kanıtlayan bazı şeylerden kaçınmalıydım.

– Neden hatırlayan bu anlatıcıyı yaratmaya karar verdiniz?

– Bu çok düşünmeden ortaya çıktı. Bu 14 yaşındaki kızın anısını kurtaran yetişkinin onu yemediği gerçeğinde çalışmak zorunda kaldım. İlk okuyuculardan biri olan ve arkadaşım ve çocuklarım David Oubiña, onları etkileyebilecekleri nedenlerden dolayı, Adriana Lover'ın çok açık olduğunu ve daha iyi olduğunu belirlememe yardımcı oldu. Kontrolden daha fazlası, bence yetişkin destektir, böylece bebeğin sesi ortaya çıkabilir, bu da yetişkinlerin olası unutkanlığıyla aynı rahatsız edicidir. Ama bir aspir olarak Emma Zunz olarak orta bir Borgian tuzağı var. Molloy'un da sevdiği bazı deformasyonlar, onları kurguya dönüştürmek için otobiyografinin unsurlarının nasıl çalışılacağı vardır. Mükemmel olan bir anı nadirdir. Ben, eyalet anıları prosedürlerinizin bilmeden bile herhangi bir otobiyograf tarafından taklit edildiği anlamında Sarminina'yım. Aynı zamanda bunun bir tanıklık olmasını istemedim. Kelimenin tam anlamıyla sürdürülmesini istedim.

– Sen ve Sarmiento'yu çok okudunuz. Onun figürü, yazısı ve onun hakkında dolaşan konuşmaları hakkında ne düşünüyorsunuz?

– Benim için Sarmiento, on dokuzuncu yüzyılın en iyi yazarı, uzakta ve büyük bir evrensel yazar. Yapılan iptallerin çoğunun okumamasıyla ilgili olduğunu düşünüyorum. Çoğu zaman öğrencilere söylüyorum – çünkü Milito Sarmiento'nun yazımı doğrudan; Kutsal Yazılar, siyasi konumları değil – bu korkmaz, çünkü iyi okumak, onları Sarmiento'dan siyasi olarak ayıran şeyleri okuduklarında bile, onları ideolojilerinin büyüsünün altına düşmeyecek, ancak neden ondan ayrıldıklarını teyit edeceklerini, ancak daha fazla tartışacaklarını onaylayacaklar. Mesele, bu yazının üretebileceği cazibeyi kaçırmak değil. Çünkü kurumsal ideolojinizin nihai geçerliliği veya hala bize sevgi veya nefret olarak neden olabilecek şey, yazınızın gücü ile ilgilidir. Çok az yazar, bir yazının gerçek üzerinde faaliyet gösterme gücünün farkındadır. Hatta kaybolmuş bir şey. Sarmiento'dan görülmeyen, son derece demokratik olan ve özellikle kamu veya popüler eğitim alanında, genel olarak okumadıkları gibi, Ob Obetura'nın Yankee olduğunu söylemek için azalttığı da doğrudur.

– Sarlo adını vermeden önce. Senin için ne anlama geliyordu?

–Bu size söylediğim gibi, milito belirli kutsal metinler, milito Sarlo'nun eleştirel yazımı. Bir anlamda, Sarmiento'ya oldu, birçok insan onu okumadan eleştirdi. Yazılarınızla ilgili olarak bilgiçlik gibi görünebilecek bir hipotezim var, ama bu gerçekten değil, çünkü buna hayranım var: Kültür Makinesi (1998), Sarlo yazmayı öğrendi. Bence bu üç bölümde çalıştığı yerde: öğretmen ve traşlı kafaların, Víctor Ocampo'nun ve uyanık kameraların gecesi farklı bir şey yaşıyor. Bırakacak ve deneyecek bir şey bulun. Onun hakkında yazdığım bir makalede, Sarmiento'dan sonra Sarlo'nun Arjantin'deki tüm kültürel aktörlerin en Vitruvian'ı olduğunu söylüyorum. Edebiyat hakkında düşünmek için mimarlık teorisi ile çok çalışıyorum çünkü mimarların edebiyatın ihtiyaç duyduğu ve çok fazla düşünmediği şeyleri düşündüklerine inanıyorum. Vitruvio, bir mimarın iyi olduğunu bilmesi gereken her şeyi önerdi (müzik, evin akustiği için; oryantasyon için astroloji ve her şey birleşti). Sarlo, literatürden düşünmeyi ve diğer alanlara girmeyi başaran ancak koklamaya gelen bir aristokrat olarak değil, entelektüel tanımı olan temel metier'i daha iyi beslemek için diğer alanların belirli protokollerini yükselten ve inceleyen bir işçi olarak değil.

– Son kitaplarından biri Kamu Samimi (2018) ve orada ünlülerin özel yaşamının nasıl uyandırdığı bir tutuşun nasıl analiz edilmesi. Son zamanlarda, yakınlığı mirasıyla ilgili anlaşmazlığın ardından medya şöhreti kazandı. Konuyla ilgili bir röportaj yaptınız. Bunun hakkında ne düşünüyorsun?

– Akrabaların ninge medya veya skandal gibi. Medya bir kırıcı. Bence Beatriz, onu maruz bıraktıkları her şeyle ve her şeyden önce akrabalarına istemeden maruz kalanlara çok üzülürdü. Asla yalnız değildi. Birçok gazeteciye saygı vardı ama diğerleri de bir şey söyledi. Özellikle Beatriz için özel alanda kalmak zorunda olan bir şey. Beatriz'in çalışması için değil, bunun için prensipte henüz dokunamayan ve kullanılmış pazarda çok daha az satan bir şeye dokunan birinin kötü bir eylemi olan bir şey için çektiği tartışıldı. Basitçe bu. Burada bir mülk tehlikede değil, bir daire: Önemli olan Beatriz'in arşivinin ve gizliliğinin korunmasıdır. Bu zaten ellerimizi istemeden bıraktı. Arşiv Korunması ve çalışmalarının sürekliliğinin korunması ve Beatriz, özellikle Sylvia Saítta tarafından yetkilendirilmiş ve seçilen ideal insanlar tarafından çalışmasının yönetiminin korunması. Biz onu Beatriz'den çevreleyen hepimiz, ona uzun zamandır ona yardım eden ve her gün sanatoryumda olduğumuza tanık olduk. Kimse bunu bilmiyordu çünkü en yakın arkadaşlarımıza samimiyetlerini korumalarını bile söylemedik, ben geldim, Gorelik geldi, Gorelik çıktı, David (Oubiña) geldi, David çıktı, Sylvia geldi (Saítta). Şimdi eskinin yalnızlığı hakkında disklikler yapıldı. Bunun daha metafizik bir şeyle ilgisi var. Beatriz terk edilmedi ya da kaleci onu doktora götürdü. Tüm bunlar kontrol edilemezdi. Havalandırması gerekmiyordu. Onu daha önce bile koruduk, biri zili dokunduğunda, onu girmesini sağladı ve bir fotoğraf çekti. Aniden böyle bir eşarpla birlikte dolaşan fotoğraflar var … Beatriz çok çapkın olan … bu önemsiz şeylerden. İşte mesele korumak ve biz her zaman söylediğine tanıklarız: “Sylvia Saítta bana bir şey olduğunda ne yapacağını bilecek.” Onun editörü, dilate öğrencisi idi. Beatriz'in arzusu buydu. En önemli şey, bunun kimsenin kontrolü veya kayıtsızlığı altında olmadığını denemektir. Onun işi onun maksimum mirasıdır. Beatriz çok etik bir insandı, sahip olabileceği pozisyonlar nedeniyle bile kararlarını büyük bir güçle halletti. Wanda Nara veya China Suárez'in işbirliği yapmasını istedik ve o hafta odağı yönlendirmek için bir şeyler yaptı. O kitap (Kamu Samimi) Beatriz'in en iyisi değil. Daha fazla kulağa dokunduğu yer burası. Her nasılsa, aynı sistem fagositize edildi.

• 1965 yılında Buenos Aires'te doğdu. On dokuzuncu yüzyılın Arjantin edebiyatı ve Buenos Aires Üniversitesi Felsefesi ve Mektupları Fakültesi'nde Profesör ve Profesör ve Araştırmacı Profesörü ve araştırmacısı. Buenos Aires'teki Yaratıcı Yazma Yüksek Lisansı ve New York Üniversitesi'ndeki dersleri belirler.

• Halk Şiir ve siyasi sürgün. Rosas zamanında Brezilya'da Arjantinos (2010), Coeditó Saçma Brezilya (2000) ve hacmi Sarmiento'ya yönlendirdi Arjantin edebiyatının eleştirel tarihi (2012).

• Arjantin klasiklerinin sürümleri (Facundo, Martín Fierro); ve Portekizlilerden çevrildi Póstumas de bras cubas anılarıMachado de Assis'ten ve Anarşist bankacıFernando Pessoa tarafından.

• NYU'da misafir araştırmacı ve UC Berkeley'de misafir profesördü. On dokuzuncu yüzyılın Arjantin ve Brezilya edebiyatlarını incelemek için UBA, Ulusal Sanat Fonu, Camões Enstitüsü ve Ulus Kültür Bakanlığı'ndan burs aldı; ve NYU ve Princeton Üniversitesi'nden yazar Sylvia Molloy'un arşivini organize etmek için.

OkulAdriana Lover (Tusquets) tarafından.