Açık bir gelecek ve baskın bir belirsizlik ile, dünya düzeninin derin bir yeniden düzenlemesinin kahramanlarıız. Mevcut düzeni sallayan iki tektonik hareket vardır.
Kurallar üzerine kurulan “çok taraflılık”, gücün hüküm sürdüğü bir “çok taraflılık” tarafından desteklenmektedir. Büyük transokean konteynerlerin ve küresel değer zincirlerinin tam zamanında karakterize edilen gezegensel küreselleşme, bölgesel bir küreselleşme (diğerlerinin yanı sıra Peter Zehian, dostluğu (arkadaş veya yakın arz) ayrıcalıklı (arkadaş veya yakın arz), küresel değer zincirlerini yeniden yapılandıran “deglobalizasyon” dan bahsediyor.
ABD ve Çin arasındaki hegemonik çatışma bu tektonik hareketleri derinleştiriyor. Jeopolitiğin uygulandığı yeniden yapılandırmada, uluslararası gerçekliğin analizinde ve olası varsayımsal geleceklerin (Bertrand de Jouvenel'in “gelecekleri”) yaklaşımında yine belirleyicidir.
Uluslararası ilişkilerdeki jeopolitiklerin baskınlığı ile uluslararası gündemin zirvesine geçen iki öncelik vardır: enerji güvenliği ve gıda güvenliği. Enerji güvenliği önceliklendirildiğinde, erişilebilir, mevcut ve sürdürülebilir bir enerji arzının üçlemesi gerginliğe girer ve sürdürülebilirlik üzerindeki erişilebilirlik ve kullanılabilirliğin (güvenli ve ekonomik arz) geçerli olduğu bir trilemaya dönüşür.
Dünya'daki tüm bu değişiklikler, olası “siyah kuğular” ile ölçülebilir, gelecekteki en büyük jeopolitik belirsizlik olan enerji piyasalarının (arz, talep, stok) risklerinin analizine dahil edilmek için emir verdi.
Şüphesiz, yeniden düşünmenin prensip olarak, enerji sepeti ürünlerinin fiyatlarında daha fazla oynaklığı ve enerji geçiş sürecinde, en azından “yeşil tsunami” nin konuşulduğu zaman pandemiden sonra yansıtılan dinamiklerde bir yavaşlama öngördüğüne şüphe duyuyor.
Bununla birlikte, teknik ve ekonomik temelleri nedeniyle daha rahat bir geçiş ritmine ve çevresel inkarcılığa rağmen kalmaya gelen altı eğilim vardır.
Enerji yoğunluğu oranını (birim başına daha az enerji ile daha fazla ürün), intrafósil ikamesini (doğal gazla kömür ve petrolün), yenilenebilir enerjinin artan ortaya çıkışını (kafada rüzgar ve güneş enerjisi), elektrik endüstrisinde daha düşük tüketicilerin daha düşük parmaklarının büyümesini ve daha düşük tüketicilerin büyüyen en büyük elektrifikasyonunu, daha düşük parmak için en büyük elektrifikasyona atıfta bulunuyoruz.
Özetle, dünya gücünün bu yeniden yapılandırılmasında, güç ve bölgesel veya parçalanmış küreselleşmenin hüküm sürdüğü ve gıda ve enerji güvenliğinin gündem önceliklerinin başında olduğu ilişkilerle, bölge ve Arjantin üç nedenden dolayı göreceli stratejik önemi geri alabilir: a) bir bölge olarak, diğer bölgeler veya eyaletler gıda güvenliği ve enerji güvenliği sunabilir; b) bir bölge olarak, değer zincirlerinin yeniden başlatılmasında müzakere gücünü artıran kritik bir üretim ve gıda ve enerji tedariki vardır; c) Bir bölge olarak, onu entegre eden ülkelerin enerji güvenliğini güçlendirir.
Tabii ki, bölgenin stratejik yeniden entegrasyonunda Mercosur yeniden düşünülmelidir. İthalatların yerini almak için genişletilmiş bölgenin, ölçekte iç pazara ve bizi diğer bölgesel pazarlara yansıtan bölgesel bir platforma dönüştürülmesi gerekir.
Bunun için, ortak pazar geliştirilmeli ve bölgeyi daha fazla altyapı, enerji ve BT ile döndürmelidir. Bölgenin enerji entegrasyonu bir meydan okuma olmaya devam ediyor ve Avrupa Mercosur-sendika anlaşması elverişli bir gündem için bir tetikleyici olabilir.
Üsler Yasası'nın 102. Maddesi, Arjantin petrol endüstrisi için yeni bir hedef olarak belirlemektedir: “Sömürüde elde edilen geliri en üst düzeye çıkarın.” Alışılmadık kaynakların (şeyl yağı, şeyl gazı) yoğun bir kalkınma stratejisi için birincil hedef olarak iç piyasanın benliğini yerinden eder. Yeni amaç, iç pazar (değer ekleme), bölgesel ve uluslararası kaynakların geliştirilmesi için yeni bir enerji stratejisi varsayıyor.
Hem petrol hem de gaz uluslararası veya bölgesel referans fiyatları oluruz. Bölgeden başlayarak piyasalar ve yakın sözleşmeler aramalısınız. Daha değişken fiyatlar ve olası jeopolitik sürprizlerle, “Creole Fıçısı” na geri dönmek için yerli baskılar eklenecek.
Bu “siren şarkılarından” kaçınmamız ve bölgesel ve dünyaya yerleştirilmemizi korumak için Arjantin enerji üretiminin maliyetlerine odaklanmamız gerekecek. İç maliyet oluşturucular olarak, istikrarı birleştiren ve yapısal reformlarda ilerleyen Arjantin maliyetini (ülke risk oranını azaltmalıyız) azaltmalıyız.
Sektör mikroekonomisinde, üretkenliği (daha kısa sürede daha fazla kırılma birimleri) geliştiren teknolojinin tanıtımında ilerlemeye devam etmeliyiz ve hizmet sektöründe “iç geleneklerin” daha fazla açılması ve ortadan kaldırılmasıyla daha fazla rekabet getirilmelidir. Enerji, Arjantin'in Yeni Dünya Düzeni'nde stratejik yeniden entegrasyonunda anahtardır.
Daniel Montamat eski enerji sekreteri ve YPF eski başkanıdır.
Bir yanıt yazın